Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қоңыраулы
1. Қоңырау тағылған, қоңырауы бар. Қоңыраулы қос ат, қоңыраулы құлын. 2. ауыс. Соңынан сөз, өсек ерген. Қоңыраулы адам (кісі)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоңыраулы


будет выглядеть так: Что такое қоңыраулы