Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қоралану
1. ыр.етіс. Қорала-н. 2. Көпшіліктің әлдебір себептен белгілі бір жерге жиналып қалуы, топтасу. – Бұлар қораланып нағып жүр? (Асабаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоралану


будет выглядеть так: Что такое қоралану