Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қоршау
I1. Бір нәрсені айналдыра бекіту, қоршау жасау. Ағаштарды шарбақпен қоршап қойды. 2. Жан-жағынан қамап алу. Олардың бір тобын қоршап алып, жойып жіберді (Т.Ыдырысов). 3. Біреуді ортаға алу, қаумалау. Бір топ әйел оны қоршап алды
II
1. Бір нәрсені айнала жасалған шарбақ, бөгесін. Қоршаумен қоршалған. 2. Бір нәрсені шеңбер жасап қысу әдісі. Жаудың қоршауынан шықты. 3. Тұс-тұстан қаумалағандық, ортаға алғандық. Біз кеншілердің қоршауында қалдық
III
Түйе үстіне көшкенде балалы әйел отыруға арналған орын; қоршама. Аманкүл мен Ғабдолланы қоршауға мінгізіп, Қайрақбай түйенің бұйдасын қолына ұстады (Дүйсенов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоршау


будет выглядеть так: Что такое қоршау