Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қосақ
1. Сауу үшін ұзын арқанмен мойындарынан қосақтай байланған қой мен ешкілер тобы. Кешікпей қосақ ағытылды. 2. Қосақталған мал. Айдағаны жалғыз-ақ қосақ. 3. ауыс. Ерлі-зайыпты кісілердің бірі, жары. Сенің анаң Зейнеп көп жыл ащы-тұщыны бір татқан қосағым еді (Мекебаев). Қосағынан айрылды – жұбайы қайтыс болды. Қосағын жазбады – үнемі бірге болды, бірге сүрді. Қосақ арасында кетті – бекерден бекер күйді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қосақ


будет выглядеть так: Что такое қосақ