Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қояншық
1. Аузынан ақ көбік ағып, талып жығылатын ұстамалы ауру; талма. 2. ауыс. Жынды, есер, есалаң. Сенің қояншық ұлыңа менде беретін қыз жоқ (Д.Исабеков). Қояншығы ұстады – қырсығып қалды, жынданды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қояншық


будет выглядеть так: Что такое қояншық