Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қуаң
1. Ылғалы тапшы, шөл-шөлейтті. Қуаң дала. 2. Жауын-шашынсыз, құрғақ. Жаздың басы қуаң болды. 3. ауыс. Қуқыл тартқан, бозарған. Бөлім бастығының қуаң жүзінде қан жүгірді (Исабаев). Қуаң тартты – а)жауын-шашын болмай, жер беті сарғайып кетті; ә) ауыс. Өңі қуқылданды, түсі қашты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қуаң


будет выглядеть так: Что такое қуаң