Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қуаңдану
1. Жауын-шашын болмай, құрғай бастау, сарғаю. Бетеге қуаңданып , жоңырышқа сарбалақ тартқан (Жұмақанов). 2. ауыс. Өңі қашу, бозару. Ақшыл жүзі қуаңданып , ерінін тістеп алған (Әдібаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қуаңдану


будет выглядеть так: Что такое қуаңдану