Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қуғын
1. Қуушылық, қуу әрекеті. Қуғын шықты. 2. Біреудің соңына түсушілік, қудалаушылық. Қуғынды көп көрді. Қуғынға салды – біреуді қудалады, қуғын көрді, қудаланды. Қуғында болды – қуғында жүрді, қуғын көрді. Қуғынға түсті, [ұшырады] – қуғын көрді. Қуғында жүрді – қудаланды, қашып-пысып күн көрді. Қуғын көрді – қуғынға түсті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қуғын


будет выглядеть так: Что такое қуғын