қуыс
1. Бір нәрсенің ішіндегі бос жер; кеуек. Бидай сабағының іші қуыс келеді. 2. Ішіне бір нәрсе қою үшін арнайы жасалған бір жағы ашық ойық. Сөмкесін партаның қуысына қойды. 3. ауыс. Бір нәрсенің көзден таса, қалтарыс жері; түкпір. Кең аула ішінде тінтілмеген қуыс қалған жоқ (Адамбеков). Қуыс ине (мед) – укол салу үшін немесе қан алу үшін қолданылатын медициналық құралдың ұш жағы. Қуыс үй – үй аты бар жай; үй атаулы. Қуыс кеуде – қолынан еш нәрсе келмейтін дәрменсіз. Қуыс қурай – еш нәрсеге шамасы келмейтін, қауқарсыз, бос