Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құба
Ақшыл сұр, бозғыл, сұрқай (түс). Құба інген. Құба жон – сұрқай тартқан үстірт (дөңес). Құба қалмақ (көне). – ойраттардың ерте кездегі аты. Құба тал (бот. ) – сабағы жіңішке, әрі майысқақ боз түсті тал. Құба түз [дүз] – қу медиен, шөл дала. Құба төбел – жұпыны, орташа
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құба


будет выглядеть так: Что такое құба