Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құбыжық
1. миф. Қорқынышты бейнелі мақұлық. Бір құбыжық жұтқалы жатқандай. 2. ауыс. Қорқынышты зат, шошынарлық нәрсе. Ақбақай құйрығына байланған құбыжықтан үрікті (Есенберлин). Құбыжық болды – қорқынышты көрінді, шошытты. Құбыжық көрді – қорықты, шошынды. Құбыжық қып [етіп] көрсетті – қорқынышты етті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құбыжық


будет выглядеть так: Что такое құбыжық