құбылу
1. Әлденеше түске ену, сан түрлі бояумен түрлену. Түсі құбылып отырады. 2. ауыс. Жалт-жұлт ету, құлпыру. Ол күн сәулесімен құбылып тұр. 3. Бір қызарып, бір бозару; түсі өзгеру. Оның түсі құбылып кетті. 4. Тұрақсыздық күй таныту. Ауа райы құбылып тұр. 5. ауыс. Айнып қалу, жалт беру. Таужан аяқ астынан құбылып шыға келді (Сәрсенбаев)