Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
құдіреттену
1. Айбындану, шабыттану; күшею. Қыз домбыра тартқанда құдіреттеніп кетті (Тоқмағамбетов). 2. ауыс. Тәкаппарлану, паңсыну. Әлжанның мұншалық құдіреттене қалуының себебі де бар (Есенберлин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құдіреттену


будет выглядеть так: Что такое құдіреттену