Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құл
1. Құлдық дәуірде басында еркі жоқ, иесіне бүтіндей тәуелді шаруа адамы. 2. ауыс. Пенде, пақыр. Алланың сүйген құлы. 3. ауыс. Бір нәрсеге табынушылық, соның жетегінде кетушілік. Адам – ар-намыстың құлы ғой. Құл иеленуші – құлдың еңбегін қанаушы, құл иесі. Құл иеленушілік құрылыс – құлдарды қанауға негізделген қоғамдық-экономикалық формация. Құл қылды [етті] – еркінен айырды, тәуелді етті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құл


будет выглядеть так: Что такое құл