Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құлқын
I1. Тамақ, кеңірдек. 2. Қара бастың қамы, өз пайдасы. Ермедім құлқыны үшін алдау-епке (Тәкежанов). Құлқыны құрыды – ынтасы ауды, есі кетті. Құлқының құрғыр – ындының құрысын, тамағыңа тас тығылғыр
II
Құтанның мойыны
III
құлқын сәрі
– Таң жаңа атып келе жатқан кез
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құлқын


будет выглядеть так: Что такое құлқын