құн
Iтар. Ерте кезде кісі өлтірген адам тарапынан төленетін айып мал; төлем. Құн төледі. Құн даулады [сұрады] – өлтірілген адамы үшін төлем беруді талап етті. Құн дауы – өлтірілген адамның құнын талап еткен дау. Құнына қалды – біреудің пәле-жаласына жолықты. Құнын алды – өлтіргені үшін құнын төлетіп алды. Құнын жоқтады – біреудің құнын төлеуді талап етті. Құнын тартқызды [тартты] – өлтірген адамы үшін малдай құн төледі; айып тартты
II
1. экон. Тауарға сіңген қоғамдық еңбекті көрсететін экономикалық категория. Тауар құны. 2. Белгілі бір затқа тән баға, нарық; ақы. - Сен оған жерінің құнын түгел төлейсің (Исабаев). 3. ауыс. Белгілі бір затқа тән қадір-қасиет. Жаның сүйер елің болмаса, онда сенің өміріңнің не құны бар? (Есенберлин). Құн заңы – қоғамдық еңбек негізінде жүргізіліп отыратын экономикалық заң. Құны бір тиын – қадір-қасиеті жоқ, түкке тұрмайтын. Құны кетті [түсті] – қадір-қасиеті жоғалды, беделі түсті