Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
құп-қу
1. Құрғақ, кебу, кепкен. Құп-қу шөл, құп-қу отын. 2. Қурап тұрған, тап-тақыр. Құп-қу құба жон. 3. ауыс. Өңі қашқан, бозарған; боп-боз. Өңі құп-қу
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құп-қу


будет выглядеть так: Что такое құп-қу