құрдым
1. Өзен суын бойына сіңіріп алып жатқан құмды жер. Ол өзен аяғы Аралға жетпей құрдым барып, құрып жатыр (Қыдырбекұлы). 2. Өзен, көл түбіндегі түпсіз терең жер; оқпан. -Ойбай, құрдым шығар асты (Қаназов). 3. ауыс. Тұңғиық, шыңырау. Құздан құрдымға құлағандай құлдырап кеттің де бардың (Хангелдин). Құрдым болды [құрдымға айналды] – жоқ болды, жоғалды. Құрдымға кетті – құрыды, жоғалды