Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құшақ
1. Екі қолдың ішкі жағын қамтитын адамның алдыңғы иіні. Ана құшағындағы нәресте. 2. ауыс. Мейірім, шапағат. Ана құшағынан ыстық не бар (Соқпақбаев). 3. ауыс. Бір нәрсенің ырқы, ықпалы, шырмауы. Мен сол күнді қалың ойдың құшағында жүріп өткіздім (Әбдіков). Құшағына алды – құшақтады; аясына алды. Құшақ жайды – а) құшағын кең ашып, қарсы алды; ә) ауыс. Қанат жайды, өркендеді. Құшақ жайып қарсы алды – шын көңілімен қабылдады, ризашылықпен қатты сыйлады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құшақ


будет выглядеть так: Что такое құшақ