қыдыру
I1. Біреудің үйіне шақырусыз барып, ас ішу, әңгімелесу. Қыдырып кетті, қыдырп барды. 2. Аралап, әр нәрсені көру, бой жазу, серуендеу. Мұрат оны жұрт қыдырып жүрген алаңға қарай ертіп әкетті (Тұлпар). 3. ауыс. Біреумен көңіл қосу, жүру. Әйелің басқа біреумен қыдырып қойған жоқ па? (Жақсыбаев)
II
бір қыдыру
– Біршама, едәуір, бірталай