Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қыңқыл-сыңқыл
1. Мазаны алатын қыңқыл сөз. Бірақ қыңқыл-сыңқыл шығарған ешкім жоқ. 2. ауыс. Жеңіл желпі ауру. Кетпен шауып жүрсе ғой, кәріліктің анау-мынау қыңқыл-сыңқылы жоламас еді (О.Сәрсенбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қыңқыл-сыңқыл


будет выглядеть так: Что такое қыңқыл-сыңқыл