Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қырау
1. Тоңазыған дымқыл ауаның жерге, ағашқа, қар тәрізді болып ағарып қонған күйі. Жерді қырау басқан. 2. ауыс. Қартайған адамның сақалы мен шашына, самайына түскен ақ. Самайын қырау шалыпты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қырау


будет выглядеть так: Что такое қырау