Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қыртыс
1. Жердің сыртқы қабаты, беті. Жер қыртысы. 2. Заттың бүктеуінен пайда болатын қатпар. Жейдесіне қыртыс жуытпайды. 3. Адамның маңдайына, бетіне түскен әжім, сызық. Маңдайына қыртыс пайда болды. Қыртысы жазылды [тарады] – қабағы ашылды, ашуы тарқады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қыртыс


будет выглядеть так: Что такое қыртыс