Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
үзбе
1. Шынжыр және т.б. заттардың жеке түйіні, өзара тізбектеле байланысатын жеке-жеке бөлігі. Сағатының алтын үзбесі жарқ-жұрқ етеді (Аманшин). 2. Жүгеннің ауыздықпен жалғасар тұсындағы сулықта болатын ілме темір яки тиек. Құйысқанның үзбе күмістері көрінеді (Машанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: үзбе


будет выглядеть так: Что такое үзбе