Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
үзеңгі
Ер-тұман әбзелінің аяқ салатын бөлігі. Үзеңгіге аяғын салып еді (Әлішев). Үзеңгі жолдас – қатар өскен, замандас. Үзеңгі қағысты – а) бір-бірінен қалыспай қатарласып жүрді; ә) еңбек жарысына түсіп жанталасты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: үзеңгі


будет выглядеть так: Что такое үзеңгі