Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
үйір
I1. Бір айғырдың қарамағындағы биелер тобы. Үйірге таласқан айғырларды қуалады. 2. ауыс. Бірге өскен, еңбек еткен орта, тең-құрбылардың арасы, белгілі топ. - Ақсақал, мен өзім үйіріммен жүрейін (Сатыбалдиев). Үйірге қосылды – өз ортасына қайта келді, қатарға қосылды. Үйірге салды (түсті) – үйір алды, үйірге қосты. Үйірден айрылды – өзімен қатар өскен жора-жолдастардан ажырады. Үйірден шықпады – қауымның, топтың ойынан шықты. Үйірімен үш тоғыз – олжа көбейсін! деген мағынадағы тілек. Үйірін тапты – өскен ортаға қосылды
II
Бір нәрсеге жақын, жанасқыш, үйірсек. Өсекке үйірін қарашы, қанша дегенмен қызсың-ау (Жұртбаев). Үйір болды – б ауыр басып, үйреніп кетті; шырғалап шықпай қойды. Үйір қылды – бойына жақын етті, үйретті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: үйір


будет выглядеть так: Что такое үйір