Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
үйіру
I1. Бір жерге жинау, топтау. Ал, сен Жарас, ана жылқыны үйіре өрістет (Жұртбаев). 2. ауыс. Өзіне тарту, қызықтыру, жақындату. Бірден сөзге тартып үйіріп әкетті (Жұртбаев)
II
Шыр көбелек айналдыру, дөңгелету. Келіншектер бірін-бірі дөңгелете үйіріп, қуанышты хабармен құттықтады (Әлішев). Иманын үйірді – үрейін ұшырды, қатты қорқытты. Ұршықтай үйірді – бір нәрсені игеріп әкетті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: үйіру


будет выглядеть так: Что такое үйіру