Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
үн
1. Дауыс, дыбыс. Сақау балада үн жоқ (Мағжан). 2. Әуез, әуен, саз. Үні кем және жатық болмаған соң құлаққа жағымсыз болып естіліп тұр (Байтұрсынов). 3. ауыс. Ырғағы, тебіренісі, ықпалы, әсері. Ыбырай өлеңдері мен онан кейінгі шыққан ақындардың үндері бірдей шығып жатады (І.Омаров). Үн жоқ, түн жоқ – ешбір дыбыс шығармастан; үнсіз-түнсіз. Үн қатпады – тіс жармады, ләм-мим демеді. Үннен қалды – сөзден қалды, үндемеді. Үн қосты – жаңа бастаманы қолдайтынын білдірді. Үн салды – дауыс шығарып жылады. Үн шығармады – ләм-мим демеді, тіл қатпады. Үні бітті – даусы қарлығып, дыбысы шықпай қалды. Үні [дыбысы] көк (жер) жарды – атағы шартарапқа жайылды. Үніңді өшір – даусыңды шығарма, сөйлеме. Үні өшті – а) жым-жырт болды; ә) жойылды, құртылды. Үні шықпады – сөз таба алмады, сөзден тосылды
1. Дауыс, дыбыс. Сақау балада үн жоқ (Мағжан). 2. Әуез, әуен, саз. Үні кем және жатық болмаған соң құлаққа жағымсыз болып естіліп тұр (Байтұрсынов). 3. ауыс. Ырғағы, тебіренісі, ықпалы, әсері. Ыбырай өлеңдері мен онан кейінгі шыққан ақындардың үндері бірдей шығып жатады (І.Омаров). Үн жоқ, түн жоқ – ешбір дыбыс шығармастан; үнсіз-түнсіз. Үн қатпады – тіс жармады, ләм-мим демеді. Үннен қалды – сөзден қалды, үндемеді. Үн қосты – жаңа бастаманы қолдайтынын білдірді. Үн салды – дауыс шығарып жылады. Үн шығармады – ләм-мим демеді, тіл қатпады. Үні бітті – даусы қарлығып, дыбысы шықпай қалды. Үні [дыбысы] көк (жер) жарды – атағы шартарапқа жайылды. Үніңді өшір – даусыңды шығарма, сөйлеме. Үні өшті – а) жым-жырт болды; ә) жойылды, құртылды. Үні шықпады – сөз таба алмады, сөзден тосылды