Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
үңірею
1. Ойылу, үңгірлену. Бесатардың оғы Бекболаттың қарынан тиіп, сырт жағын үңірейтіп кетіп еді (Аймауытов). 2. ауыс. Орны толмай қаңырап бос қалу, ойсырау. Сапардың орны үңірейіп тұрмасын деп барымды ірікпедім (Смайлов). Көзі үңірейді – арып-ашып жүдеді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: үңірею


будет выглядеть так: Что такое үңірею