Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
үркіту
1. өзг.етіс. Үркі-т. 2. ауыс. Үрейін алу; қорқыту, шошыту. Жапарқұл бүкіл жұртты үркітіп үйінің жанынан өте шықты (Әлімжанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: үркіту


будет выглядеть так: Что такое үркіту