Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ [Ү] Ұ Һ Ә Ө
үрпиу
1. Ұйпа-тұйпасы шығу, додалану. Нариманның қалың шашы үрпиіп кетіпті (С.Омаров). 2. ауыс. Дірдектеу, қалтырау. Денесі тоңазып, жақ жүні үрпиген (Еркебаев). 3. ауыс. Бір нәрседен үрейлену, қорқу, шошу. Қыз үрпиген жігітке одан арман тығыла түсті (Әлімжанов). Жақ жүні үрпиді – тоңды, дірдектеді; өңі қашты, жүдеді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: үрпиу


будет выглядеть так: Что такое үрпиу