үсті
1. Белгілі бір нәрсенің жоғарғы жағы, үстіңгі беті. Қарабала он шақты парақ қағаз алып үстел үстіне қойды (Исабаев). 2. Тұлабой, дене, кісінің үсті-басы. Омарғалиды қолтығынан көтеріп тұрғызып, үстін қақты (Түменбаев). 3. Уақиғаның дәл мезгілі, болып жатқан уақыты. Шешесі балық қуырып жатқан үстіне Жанар кірді (Ахтанов). Үстінен құс ұшырып, астынан ит жүгіртті – ізін бақты, қуғынға ұшыратты. Үстінен түсті – а) уақиғаның нақ болып жатқан мезгіліне тап болды; ә) б іреудің ойындағысын тапты, ойынан шықты. Үстінен шықты – бір оқиғаның болып жатқан мезгілінде кезікті. Үстіне түсті – асты үстіне түсіп бәйек болды; өбектеді