ұзын
1. Қысқа емес, шұбатылған. Ұзын қос бұрымының ұшын тарқатты (Тілегенов). 2. Аласа емес, биік. Тұрдаш ішіміздегі ең ұзынымыз ғой (Нұржекеев). Ұзын арқан (арқау), кең тұсау – арқасын кеңге салды, жайбарақаттыққа салынды. Ұзында (ұзыннан) өшті, қысқадан (қысқада) кекті – бұрыннан алакөз болу. Ұзындағы өшін, қысқадағы кегін алды – бұрынды соңды кеткен есесін қайтарды. Ұзын жолды қысқартты – алыс жолды әңгімемен жақын етті. Ұзын салқар – ұзыннан-ұзақ, шұбатылған, шұбырған. Ұзын саны (қарасы) – жалпы мөлшері, ұзын-ырғасы. Ұзын сөздің қысқасы – сөздің тобықтай түйіні. Ұзын ырғасы – сөздің шама-шарқы, болған біткені