Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұйқы
I1. Адам мен жан-жануарлардың тынығып дем алуы үшін, белгілі бір мерзімде қайталанып отыратын физиологиялық жағдайы. Дүйсеннің үйіндегілер ұйқыда (Б.Майлин). Ұйқы ашар – ұ йқыны ашу үшін жасалатын түрлі әрекет. Ұйқы басты – ұйқы меңдетті, ұйқыдан бас көтере алмады. Ұйқыға батты – ұйқы құшағына енді. Ұйқыға кетті – а) ұйқыға кірісті, ұйқыға бас қойды; ә) қайтыс болды, көз жұмды. Ұйқыдан қалды – мазасы болмады, ұйықтай алмады. Ұйқы жеңді – ұйқы қысты, ұйқыға кетті. Ұйқы көрмеді – көз ілмеді, мызғымады. Ұйқысы қанды – жақсы ұйықтап, тынықты. Ұйқысын ашты – оянды, сергіді. Ұйқысын бұзды (бөлді) – ұйқысына бөгет жасап, кедергі келтірді. Ұйқысын қаза қылмады – ұйқысынан оятпады, ұйқысын бұзбады. Ұйқысы шайдай ашылды – ұйқысы бірден тарап кетті, сергіп сала берді
II
Малдың шажырқай майына жабыса біткен бұжыр-бұжыр үлкен без. Ұйқы безі – ас қорыту, сөл түзу міндетін атқаратын без
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұйқы


будет выглядеть так: Что такое ұйқы