ұйқы-тұйқы
1. Астан-кестені шыққан, қоқсып жатқан. Астындағы көрпешенің ұйқы-тұйқысы шығып қалыпты (Дәуренбеков). 2. Алай-дүлей, аласапыран, опыр-топыр. Найзағай жалт етіп ойнап шықты да, бәрін ұйқы-тұйқы етті (Түменбаев). Ұйқы-тұйқы болды (қылды, шықты) – а) қобырап, қоқсып жатты, ә) ойран-асыр болды, опалаң-топалаңы шықты, бей-берекет болды