Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұйытқы
1. Сүтті ұйытып, айран жасайтын ашытқы. Сүтті ұйытқы құю арқылы ұйытса, айран болады (С.Мұқанов). 2. ауыс. Ұйымдастырушы, бастаушы. Осы үйдің ұйытқысы жас келін Сара еді (Алукбергенов). Ұйытқысын бұзды (шайқады) – береке-бірлігін кетірді, шырқын бұзды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұйытқы


будет выглядеть так: Что такое ұйытқы