Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұнасу
1. орт.етіс. Ұна-с. 2. Қонымды болып үйлесу, жарасу. Шапан, тымақ, ұзын белбеу ұнасқан ("Шұғыла")
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұнасу


будет выглядеть так: Что такое ұнасу