Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү [Ұ] Һ Ә Ө
ұңғыл-шұңғыл
1. Кедір-бұдыр, ойлы-қырлы жер. Етектегі тас қорымның ұңғыл-шұңғылын түгел сүзіп шықты (Қ.Ысқақов). 2. ауыс. Бір нәрсенің егжей-тегжейі, қыр-сыры. Ол өз жұмысының ұңғыл-шұңғылына дейін жақсы біледі (Аққошқаров)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұңғыл-шұңғыл


будет выглядеть так: Что такое ұңғыл-шұңғыл