Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұра
I1. Жерден қазылған, астық сақтайтын, жасырын, жабық көмбе. Бәйекеңнің мақсаты – тарыдан өз үлесін алып, ұраға құю (Т.Дәуренбеков). 2. ауыл.-шар. Сүрлем салуға арналған ұзынша терең ор. Сүрлемдік жүгері бірден ұраға жеткізіліп, нығыздалады (Мұсылманқұлов)
II
Адамның, жан-жануарлардың денесіне шыққан шығу, томпақ ісік, бұлтық. Ақбоз үйден желкесінде ұрасы бар, зор денелі адам сыртқа шықты (Ғ.Сыланов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұра


будет выглядеть так: Что такое ұра