Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү [Ұ] Һ Ә Ө
ұрттау
I1. Сұйық затты бөліп-бөліп жұту. Бірімқұл қаймақ құйған күрең шайды ұрттай берді (Құрманбаева). 2. Ішімдік ішіп, қызып жүру. Түктібаев ептеп ұрттап алған секілді (Қ.Жұмаділов)
II
Нойыстау, дүңктеу. Қасеннің де ұрттау мінезі болатын (Майлин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұрттау


будет выглядеть так: Что такое ұрттау