Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұрыну
1. Бір нәрсеге қақтығу, соқтығу. Ол қараңғыда қорадағы ашаға ұрынамын ба деп қорыққан еді. 2. Бір пәлеге, жаманшылыққа душар болу, кезігу. Қаршыға боранға ұрынып, адасып кетті (Ж.Молдағалиев). Ұрынарға қара таппады – кімге тиісерін білмеді, өз-өзінен қағынды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұрыну


будет выглядеть так: Что такое ұрыну