ұстасу
1. орт.етіс. Ұста-с. 2. Белдесу, күресу. Тәуекелге бел байлап ұстасып көрейік, мүмкін жығармыз (С.Мұқанов). 3. Біреумен байланысу, өштесу, тартысу. Сыбан Раптаның шүршіттермен мықтап ұстасқан түрі бар сияқты (Ә.Кекілбаев). 4. Жанжалдасу, ұрысып-керісу, таласу. Әбден бай-болыспен ұстасып, шатақтасып жатқаны мәлім (Ж.Аймауытов)