ұстау
1. Бір нәрсені қолмен қармап тұту. Қолына жарық ұстап екі бөлмені аралап шықты (Мекебаев). 2. Бір затты бір жерге тұту, құру. Үйі ішіне масаты қызыл кілемдер ұстаған (Сейфуллин). 3. Бір затты қажетке жарату, кәдеге асыру, пайдалану. -Апа, ақшаны үнемдеп ұстайықшы ("Қаз.әдеб"). Мал ұстады. 4. Қолға түсіру, қамау, тұтқындау. Балалығы ұстады – балаға тән іс істеді. Бетке ұстады – алға тартты, желеу етті. Жағасын ұстады – таң қалды, таңырқады. Жыны ұстады – ашуланды. Тамырын ұстады – сөз тартты, байқап көрді. Ұстағанның қолында, тістегеннің аузында – кім көрінгенге жем болды, талапайға түсті