Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү [Ұ] Һ Ә Ө
ұштық
I1. Бір заттың ұш жағы. Қарындаштың сынған ұштығымен әлденемені шимайлайды (Жұмағұлов). Қарағайдың ұштығы жіңішке келеді. 2. Бір нәрсенің кіші-гірім бастамасы, шет-пұшпағы. Түкең осы арада бір әңгіменің ұштығын шығарды (Кененбаев)
II
Ұшынудан бет-ауызға шығатын бөртпе, сулы жара. Аузы-басын ұшық қаптап, ауырып қалды (Соқпақбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұштық


будет выглядеть так: Что такое ұштық