Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұшу
IКөкке көтерілу, аспанға шығып қалықтау, әуелеу. Мергеніміз басып қалғанда ұшқан қалың қарғадан біреу де түспей кетті (Бадыров). 2. Шапшаң басып жүгіру, тез зымырау. Аяғым әр жерден бір тиіп ұшып келемін (Қаназов). Басынан бақыт ұшты – бақытсыздыққа ұшырады. Құрақ ұшты – асты-үстіне түсіп, бәйек болды. Ұшып-қонды – дәйек таппады, жеңілтектенді. Мұрттай ұшты – жалп етті, ұшып түсті
II
Суыққа ұрынып өлу, қырылу, үсу. Боранға ұшсақ жанымыз шопандардан артық емес шығар! (Жылқышиев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұшу


будет выглядеть так: Что такое ұшу