Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұшығу
1. Ұшығу, қағыну, зақымдану. Көзі ұшыға қағынып, ақ шел қаптап соқыр болып қалды (Жұмаділдин). 2. ауыс. Шиеленісу, өрбіп өшу. Екеуміздің арамыздағы кикілжің ұшығып барады ("Қаз.әдеб")
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұшығу


будет выглядеть так: Что такое ұшығу