Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү [Ұ] Һ Ә Ө
ұшып-қону
1. Бәйек боп, зыр қағу, құрдай жорғалау. Елубай не істерін білмей ұшып-қонып жүр (Ләмбеков). 2. Жеңілтектену, шошаңдау. Басқа қыздар ұшып-қонып жігіттерге өздері тиісіп жүр (Тоқмырзин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұшып-қону


будет выглядеть так: Что такое ұшып-қону