Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұшырау
1. Кездесу, жүздесу, жолығу. Қапар ағаймен оңаша ұшыраса кеттім (Әлсеров). 2. Бір қырсыққа тап болу, шырмалу, шатылу. Дертке ұшырады; ашаршылыққа ұшырады; қатал сынға ұшырады. Жылы ұшырады – ыстық көрінді, көзге оттай басылды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұшырау


будет выглядеть так: Что такое ұшырау