Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұя
1. Құс пен араның балапан басатын, бал жинап, ұрық салатын орны. Аққу еш уақытта ыстық жерде ұя салмайды ("Қаз.әдеб"). 2. Белгілі бір заттарды шоғырландырып орнататын шұңқыр, тесік. Шашбаутас күмістен соғылған, айналасына алты ұя жасаған (Досжанов). 3. ауыс. Қоныстанған жер, құтты қоныс. Бүгін, ұшқан ұяңа сен де келдің (Жұмаділов). Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілерсің – нені үлгі етсең соған үйренеді, соны істейді
1. Құс пен араның балапан басатын, бал жинап, ұрық салатын орны. Аққу еш уақытта ыстық жерде ұя салмайды ("Қаз.әдеб"). 2. Белгілі бір заттарды шоғырландырып орнататын шұңқыр, тесік. Шашбаутас күмістен соғылған, айналасына алты ұя жасаған (Досжанов). 3. ауыс. Қоныстанған жер, құтты қоныс. Бүгін, ұшқан ұяңа сен де келдің (Жұмаділов). Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілерсің – нені үлгі етсең соған үйренеді, соны істейді