Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
әкету
1. Бір затты өзімен қоса қалдырмай ала кету, тасу. Домбыраны үйіне әкетті. 2. Өзінен бұрынғы етістікпен тіркесіп, көмекшілік қызмет атқарады. Жұлып әкетті, қағып әкетті, айдап әкетті. Әкетіп барады – жанға қатты батты, ауыртты. Әкетіп бара жатқан – соншалықты, айтарлықтай
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: әкету


будет выглядеть так: Что такое әкету